وی گفت: «متاسفم که دیک اسمیت از چهره پردازان برجسته سینمای جهان نیز به جمع رفتگان سینما پیوست. من و سایر چهره پردازان از ایشان بسیار آموخته ایم.»

شیرازی ادامه داد:« دیک اسمیت یکی از بنیانگذاران چهره پردازی سه بعدی است و شاگردان مستعد بسیاری را پرورش داده است از جمله ریک بیکر که چهره پرداز بسیار چیره دستی است و تا بحال چندین جایزه از آکادمی اسکار دریافت کرده است. »

چهره پرداز با سابقه کشورمان گفت:« هرگز چهره لیندا بلر در فیلم «جن گیر» را فراموش نمی کنم و فکر می کنم گریم بی نظیر روی صورت آن دختر بچه باعث شد بسیاری از لحظات فیلم برای همیشه در ذهن سینما دوستان ثبت شود. همینطور گریم های فوق العاده اش در فیلم های «آمادئوس» و «پدرخوانده».»

شیرازی از تاثیر پذیری خود از آثار دیک اسمیت گفت:« قطعا وقتی کارهای ایشان را می دیدم و دوست داشتیم از ایشان یاد می گرفتیم و تاثیرش را در کاری خودمان می توانستیم ببینیم از کارهای این گریمور بزرگ کلی ایده می گرفتیم و خلاقیتش همواره برایمان شگفت انگیز بود. »

شیرازی درباره مقایسه چهره پردازی در ایران با ابعاد جهانی نیز گفت:«مقایسه گریم در ایران و در عرصه هایی مانند هالیوود اشتباه است آیا کلیت سینمای ما با سینمای جهان قابل مقایسه است؟ آیا بازیگران ما با بازیگران بین المللی قابل قیاس هستند؟ ما به برخی از بازیگران مان لقب سوپراستار می دهیم در حالی معنی سورپر استار این است که یک بازیگر در ابعاد جهانی به شهرت برسد و بدرخشد. آیا ما چنین بازیگری با این مشخصات داریم؟ ممکن است فیلمی از ایران بخاطر سوژه و ایده و حتی ساختارش در محافل بین المللی مطرح شود اما سینمای ما یک سینمای خانگی است و با جهانی شدن فاصله ی زیادی دارد. بنابراین مقایسه گریم در ایران با گریم هایی که در فیلم های کشورهای صاحب صنعت سینما می بینیم نیز مقایسه منصفانه ای نیست. »

شیرازی در پایان گفت:«البته فاصله به این معنی نیست که از انگیزه و تلاش دست برداریم چراکه هنر حد و مرزی  ندارد. »